Onze eigen dieren… die nog bij ons zijn of in de dierenhemel zijn. Deze pagina wordt verder aangevuld.
Dribbel is een tijgerkattinnetje. Zij is geboren in juli 2023 en is een dochtertje van een zwerfkat. Onze buurman had dit lieverdje geadopteerd en Prutske genoemd. Achter onze tuinen zijn bossen en de dochter van onze andere buurman heeft dit katje gevonden met een pootje dat vastzat. Ze heeft het poesje bevrijd en is dan blijven plakken. Hoewel… Tijdens de dag zat poesjelief gewoon bij de buurman en ging op stap in de bossen. ’s Avonds kwam ze bij ons slapen. Onze andere 3 katers lieten dit toe en ze mocht zelfs de beste plaats op de kattenpaal innemen. ’s Morgens na het ontbijt wil ze buiten en ‘dribbelt’ ze gewoon terug naar onze buurman, waar ze aanvankelijk woonde. We hebben ze Dribbel genoemd en is een ‘deelpoes’.
Dit is Biebel, 14 jaar jong. Enkele dagen nadat we Tokepietje hadden moeten laten inslapen, werd er door een klant een nestje voorgesteld. Biebeltje was het rustigste katje uit dat nestje en zo hebben we hem bij ons genomen. Hij is nog steeds heel rustig en komt enorm graag knuffelen. En eten pikkedieven van Beauke… dat is zijn specialiteit. Biebel heeft een tijdje in een depressie gezeten omdat zijn leermeester en beste enige vriend Muis overleden was. Biebel is een zorgenkatje in die zin dat hij -zoals velen tegenwoordig – belast is met chronische astma.
Beauke, een Perzische kater, heb ik enkele jaren geleden geadopteerd in het asiel waar ik toen werkte. Na een moeilijke start is deze schat uitgegroeid tot een stevige, levenslustige senior. Eten uit een kommetje gaat moeilijk, maar een likmatje blijkt de oplossing te zijn. Biebel en Beauke zijn op exact dezelfde datum en in hetzelfde jaar geboren. (12/06/2009)
In november 2023 werd hartfalen vastgesteld waardoor hij vermagerde. Ook was Beauke aan het dementeren en was regelmatig gedesoriënteerd. De laatste maanden wandelde hij enkel nog met ons in de buurt in de tuin.
Op 28 mei 2024 hebben we Beauke moeten laten inslapen. Hij was op 6 dagen tijd 10 gram vermagerd, kreeg diarree en braakte. Na het overlijden, hebben we tevens geconstateerd dat hij ook leed aan botontkalking.
Teddy is een katertje van 7 jaar. Nog een jong geweld dus. Teddieke heb ik ook geadopteerd uit het asiel waar ik werkte nadat hij 2 keer is teruggebracht. Hij verdiende een 3de kans. Letterlijk en figuurlijk was hij ‘geen katje om zonder handschoenen aan te pakken’. Met heeeeel veel geduld, voortdurend aan onze relatie werken, kansen creëren en geven, Bachbloesemtherapie en uiteindelijk onze verhuis naar landelijk gebied, heeft Teddieke zich ontpopt tot een lief, goedgemutst en spraakzaam katertje. Hij heeft zich ook ontpopt tot ‘selectieve waak-kat’: er zijn sommige katten die bij ons welkom zijn, andere weer niet.
We hadden al kippen gehad, maar door een verhuis naar een pand zonder tuin hebben we geen kippetjes meer kunnen houden. Recentelijk zijn we terug verhuisd naar landelijk gebied en hebben we vrij onmiddellijk terug vier kwieke dames in huis gehaald. Wij zorgen voor sla, tomaten, komkommer (ik plant die speciaal voor hen of ik ga het kopen), aardbeien, kersen, soms aardappelen, appeltje, soms brood, geklopte gebakken eitjes met gemalen eierschalen, … In ruil daarvoor krijgen wij dagelijks eitjes en onderhouden zij het achterste van de tuin.
Dit was Muis, onze vrolijke en aanhankelijke kater. Hij kwam uit een nestje waar een kindje zich ontfermd heeft over de pluizebolletjes. Muis was een aanhankelijke lieve kater die niets liever deed dan zwerfkatjes en verwaarloosde katjes mee naar huis brengen. Hij was ook twee jaar de leermeester van Biebeltje. Muis had nierinsufficiëntie en omdat hij wegkroop achter de wasmachine en niet meer at, hebben we besloten hem te laten gaan naar de dierenhemel.
Dit waren onze visjes, telescoopoogjes. Fijne visjes om te houden en een aquarium in huis geeft rust. Omdat we gingen verhuizen en er geen plaats meer was voor een aquarium, heeft iemand ze geadopteerd.
Plop, ons kattinnetje dat uit een wild nestje kwam. Door veel geduld te hebben en ze gewoon kansen te geven, ontpopte Plopje zich tot een wel heel aanhankelijke kat. Zij zat altijd op schoot of op zijn minst in onze nabijheid. Als ik naar een andere kamer ging, kwam zij als een elastiek achterna. Plop kon ook tellen. Wanneer er bezoek kwam met 4 mensen, ging zij steevast naar buiten wanneer nummer 4 binnenkwam. Plopje hebben we moeten laten inslapen doordat ze een tumor had aan haar oogje dat niet verwijderd kon worden en waardoor ze veel pijn leed. Zij was de moeder van Tokepie.